Juka oryginalna roślina

Juka pochodzi z południowych stanów Ameryki Północnej. Tworzy tuż przy ziemi rozetę liści o 30–60 cm długości i 3–10 cm szerokości. Liście juki są sztywne, mieczowate, ostro zakończone, koloru ciemnozielonego z błękitnym woskowym nalotem. Brzegi liści są białe i włókniste.

Juka kwitnie dopiero po kilku lub nawet kilkunastu latach uprawy. Nie mniej jednak warto poczekać ponieważ Juka ma kwiaty bardzo okazałe i ozdobne. Pojedyncze, biało – seledynowe dzwonkowate kwiaty mają długość około 7 cm i są zebrane w okazały kwiatostan, który znajduje się na zakończeniu wyrastającego ponad liście grubego pędu. Pęd ten ma wysokość od 100cm do 200 cm.

Juki zakwitają zwykle na końcu czerwca i kwitną do początku sierpnia. Zatem kiedy przekwitną cebulki kwiatowe w naszym ogrodzie takie jak: tulipany, narcyzy, hiacynty i krokusy, ogród nasz przyozdobi swoimi kwiatami właśnie juka karolińska. W ogrodach sadzi się je pojedynczo, bardzo często na trawnikach lub grupami na dużych rabatach. Nadają się także do dużych pojemników. Pojemniki te muszą być jednak głębokie.

Juka karolińska wymaga gleby żyznej, dobrze przepuszczalnej, lekko alkalicznej, czyli zawierającej wapń. Dla juki trzeba wygospodarować stanowisko osłonięte i jednocześnie słoneczne bowiem rośliny posadzone w cieniu nie kwitną.

Latem jukę należy obficie podlewać, zraszać liście i zasilać co tydzień płynnymi nawozami mineralnymi. Zimą natomiast rośliny posadzone w pojemnikach najlepiej przechować w widnych i chłodnych pomieszczeniach. Juki rosnące w gruncie dobrze jest na zimę zabezpieczyć przed mrozem na przykład gałęziami świerka.

Juki rozmnaża się przez podział silnie rozrośniętych roślin – najlepiej robić to wczesną wiosną lub w drugiej połowie lata.